Het begon allemaal met een droom nadat ik in 2014 volledig platgelegd werd door de ziekte van Lyme en ik bijna 4 jaar in een donkere kamer doorbracht waarbij ik na anderhalf jaar zelfs aan een zuurstoffles moest liggen omdat ademen bijna niet meer ging.
In al die jaren van ziekte heb ik echt alles geprobeerd wat iedereen me aanraadde, alles om toch maar beter te worden, maar niets bleek te helpen.
Ondertussen was ook echt al het geld op, alles waarvoor ik jaren gewerkt had, er bleef nog een schim van me over en ik bereikte mijn ultiem dieptepunt de dag dat een dame naast mijn bed zat om mijn aanvraag voor euthanasie in orde te brengen. De balpen die ze in mijn hand stopte om te handtekenen kon ik nog nauwelijks vasthouden.
En toen…“Sabine” zei een vriendin, “Sabine je moet een training volgen”, “een training waardoor ik helemaal van mijn maandelijkse migraine verlost ben, je moet dit ook echt volgen, het gaat ervoor zorgen dat jij ook beter zal worden”
Ik wou het niet meer horen, had ik dan niet alles geprobeerd, wat zou dit nog het verschil maken, migraine en de ziekte van Lyme leek me nu ook niet iets wat te vergelijken viel. Ik had wel een bacterie in mijn lichaam, die kon je er toch niet uitkrijgen met een training?!
Opnieuw voelde het alsof ik niet geloofd werd, want niemand leek het echt te geloven, woorden als: “het zit in haar hoofd”, “het is een gevoelig vogeltje”, “ze wil niet beter worden” die raakten me, ik voelde een intens verdriet omdat het leek of iedereen wel vergeten was wat een levensgenieter ik altijd geweest was. Het kon toch niet dat mensen echt dachten dat dit in mijn hoofd zat, overdreven was of dat ik aandacht zocht.
Van kleins af was ik wel een beetje een podiumbeest, ik deed toneel, ik danste, speelde muziek, en weet je, bij het applaus aan het einde van een voorstelling, was het alsof er een tinteling van geluk door heel mijn lijf raasde!
Believe me, de aandacht die ik tijdens mijn ziekte kreeg, daarbij voelde ik geen tinteling, ik haatte het, ik haatte het dat ik op deze manier op een podium gezet werd, het podium van ongeloof.
Maar goed ik dwaal af… dat lijk ik steeds te doen wanneer ik hierover praat, het gaat dan ook over zo’n lange periode, dit vertel je niet in 5 zinnen, ooit schrijf ik hier een boek over heb ik al regelmatig gedacht…
Maar wat die vriendin dus zei, wilde zeggen dat ik zou herstellen door een training.
Ga weg!! Dat is onmogelijk!
Moest ik opnieuw hoop hebben?? Dat durfde ik niet meer, ik had al zoveel opnieuw gehoopt zonder resultaat.
Mijn vriendin was niet van plan om op te geven en gelukkig drong ze aan, ze bracht me in contact met de juiste mensen en voor ik het wist lag ik bij haar in de auto, ja rechtzitten was bijna niet meer mogelijk, dus je zal wel denken, hoe kan je nu een training volgen als je met moeite kan rechtzitten?
Dit dacht ik ook, maar ik lag dus bij haar in de auto onderweg naar de, wat later zou blijken, DE MEEST INGRIJPENDE ERVARING UIT MIJN LEVEN!
Daar gebeurde het, de omschakeling, de shift, de klik, het ontwaken, de bewustwording, de hoop, de start, de 2de kans!
Nog steeds krijg ik tranen van geluk in mijn ogen, nog steeds word ik emotioneel wanneer ik dit vertel.
En waarom vertel ik dit, niet omdat ik wil blijven hangen in het verleden, niet omdat ik aandacht zoek, ik vertel dit omdat het mijn passie geworden is om mensen te helpen die net als ik toen, het licht niet meer zien, opgebrand zijn, zich leeg voelen, pijn hebben, ziek zijn, verdriet hebben, zich niet begrepen voelen,…
Ik weet nu dat welke chronische klachten je ook hebt, dat de gemeenschappelijke deler is dat je lichaam zichzelf niet meer hersteld, en daar is een reden voor, en eens je dit helemaal begrijpt en je ook weet hoe je ervoor kan zorgen dat je zelfhelende vermogen terug optimaal kan werken, dat is het moment dat ALLES verandert.
En dit kan ook voor jou, dit wens ik je toe, het enige wat je hoeft te doen, is nog éénmaal geloven dat het anders kan, nog éénmaal alle moed bij elkaar halen, nog éénmaal de sprong wagen!
Ik ging je vooraf en heel eerlijk, ik kon het ook haast niet geloven! Maar wat ben ik blij dat ik nog die ene keer hoop vond dat het anders kon!
Zoals je ondertussen al wel zal weten maakte ik een mega carrière switch en ging ik de laatste jaren opnieuw studeren, me verdiepen in deze voor mij zo interessante materie.
Waarom werd ik ziek en vooral waarom herstelde mijn lichaam en ziel niet?!
Ik kan zeggen dat ik niet toevallig beter geworden ben, neen!
Ik werd stap voor stap begeleid op de reis van heling en ik kan met trots zeggen dat ik jou hierin nu ook kan begeleiden.
Wat een voorrecht het is om dit dagelijks te mogen doen is bijna niet onder woorden te brengen.
Ik heb ondertussen al zoveel mensen mogen begeleiden en ik kan je zeggen, het was voor iedereen een eyeopener, een transformatie van formaat, een kans om opnieuw ECHT te kunnen leven.
Ondertussen zijn er verschillende mogelijkheden om samen van start te gaan, en als eerste hebben we een vrijblijvend kennismakingsgesprek om te kijken of jij het leuk zou vinden dat ik dit pad met jou samen bewandel, we bespreken jouw noden en doelen en dan neem jij de tijd om te voelen of dit voor jou een VOLLE JA is.
En wat die droom betreft… De dag dat ik uit mijn training stapte zei ik: “Dit organiseer ik later zelf op Ibiza, de plek waar mijn heling begon.”
EN JA, het staat er, ik organiseer in MEI en JUNI voor het eerst de mogelijkheid voor jou om het zelf mee te maken!
Mijn droom komt uit na jaren studie, werk, voorbereiding, niet in een grote groep, neen helemaal privé, helemaal voor jou alleen!
Laat me weten of jij bij de eerste gelukkigen wil zijn!
Veel liefs,
Sabine
